به گزارش گروه فرهنگی ایسکانیوز، برای گرفتن فال حافظ و تعبیر و تفسیر آن باید علم و سواد کافی داشت. به همین دلیل تصمیم گرفتهایم تا هر روز تفسیری یکی از غزل های حافظ شیرازی را برایتان بگذاریم. امروز ۱۴ تیرماه غزل شماره ۱۳ میپردازیم:
فال حافظ/ ای در رخ تو پیدا انوار پادشاهی
میدمد صبح و کِلّه بست سحاب / الصبوح الصبوح یا اصحاب
می چکد ژاله بر رخِ لاله / المدام المدام یا احباب
می وزد از چمن نسیم بهشت / هان بنوشید دَم به دَم می ناب
تختِ زمرد ز دستِ گُل به چمن / راحِ چون لعلِ آتشین دریاب
درِ میخانه بسته اند دگر / اِفتَح یا مُفَتّح الابواب
لب و دندانت را حقوقِ نمک / هست بر جان و سینه های کباب
این چنین موسمی عجب باشد / که ببندند میکده بشتاب
بر رُخِ ساقیِ پری پیکر / همچو حافظ بنوش بادۀ ناب
شرح و تفسیر غزل شماره ۱۳ دیوان حافظ شیرازی
شرح و تفسیر بیت یکم
میدمد صبح و کِلّه بست سحاب / الصبوح الصبوح یا اصحاب
سپیده صبح می دمد و ابر هم پرده بسته یعنی سَنبُلِ هوا است . پس حالا ای یاران باده بیارید که بنوشیم . زیرا به سلیقه باده نوشان در روز ابری البته ابری که سَبُک باشد و احتمال بارندگی نداشته باشد ، شراب نوشیدن مطبوع و پسندیده است علی الخصوص که در چمن باشد . [ کِلّه = به کسر کاف و فتح و تشدید لام به معنی پرده است و جمع آن کلل است . الصبوح = مراد اتونی الصبوح می باشد به معنی باده صبح را بدهید . اصحاب = یاران ]
شرح و تفسیر بیت دوم
می چکد ژاله بر رُرخِ لاله / المدام المدام یا احباب
روی لاله ، ژاله می چکد. ای دوستان باده بیارید بنوشیم . تکرار باده (مدام) برای تاکید است .[ می چکد = قطره قطره می ریزد . ژاله = شبنم . مدام = شراب را گویند . احباب = دوستان ]
شرح و تفسیر بیت سوم
می وزد از چمن نسیمِ بهشت / هان بنوشید دِم به دِم می ناب
از چمن بادِ خوشبوی بهشت می وزد . ای یاران حالا پیوسته باده خالص بنوشید . [ می وزد = باد می وزد . بهشت = جنت . ناب = خالص ]
شرح و تفسیر بیت چهارم
تختِ زمرد ز دستِ گل به چمن / راحِ چون لعلِ آتشین دریاب
گل در چمن تختِ زُمردی زده است یعنی روی زمین را چمن سبز پوشانیده پس حالا شراب چون لعل ارغوانی تهیه کن . به سلیقه باده نوشان شرب خمر در فصل بهار از سایر فصول مطبوع تر است . ( راح = شراب قرمز )
_ زمرد گوهری است سبز رنگ که در باره اش خواص زیادی نوشته اند از جمله گویند که مارها و عقرب ها از دارنده این گوهر گریزانند . یکی از اعیان ناس نقل می کرد : در سفری که به شهر امد می رفتم راهم از صحرا بود . در کنار جاده ماری دیدم خوابیده. ناگاه مار سرش را بلند کرد همینکه چشمش به من افتاد فوری به پشت برگشت از رفیقم که شخص دانشمند و قاضی بود و به اتفاق هم سفر می کردیم پرسیدم به این حیوان چه رسید که این طور شد. دوستم گفت نگین انگشترت چیست ؟ جواب دادم زمرد است . گفت افعی از دیدن زمرد هلاک می شود . پس آن قاضی از خواص زمرد چند تا برایم بیان کرد و من از آن زمان تا کنون هیچ وقت زمرد را از خود دور نداشته ام .
شرح و تفسیر بیت پنجم
درِ میخانه بسته اند دگر / اِفتَح یا مُفَتِح الابواب
درِ میخانه را دوباره بسته اند . ای باز کننده درها (مفتح الابواب) دوباره درِ میخانه را باز کن . [ دگر = در این بیت به معنای دوباره است . افتح = باز کن ]
شرح و تفسیر بیت ششم
لب و دندانت را حقوقِ نمک / هست بر جان و سینه های کباب
لب چون لعل تو بر سینه های مجروح و کباب شده خیلی حق نمک دارد و سرخی زخم ها از تاثیر لب تو است .
شرح و تفسیر بیت هفتم
این چنین موسمی عجب باشد / که ببندند میکده بشتاب
در چنین زمانی یعنی در فصل بهار عجب است که درِ میخانه را با این عجله ببندند . [ موسم = زمان مناسب هر چیز . میکده = محل می . شتاب = عجله ]
شرح و تفسیر بیت هشتم
بر رُخِ ساقی پری پیکر / همچو حافظ بنوش بادۀ ناب
به روی ساقی که اندامی زیبا مانند پری دارد ، مثل حافظ شراب خالص بنوش . یعنی به روی ساقی زیبا نگاه کن و بنوش.
انتهای پیام/
نظر شما