به گزارش گروه فرهنگ و هنر ایسکانیوز، یک بازپرس زن به نام آرمند است بعد از گذشت چند سال از مرگ همسرش در تدارک مراسم ازدواج با مردی به نام خسرو است، با این حال همه چیز شیرین تمام نمی‌شود. مهیار پسر آرمند با این ازدواج مخالف است و چالش‌هایی را به وجود می‌آورد که به مرگ یکی از اعضای خانواده ختم می‌شود.

سریال «محکوم» به کارگردانی سعید مردانه با محوریت داستانی جنایی و شخصیت‌پردازی یک بازپرس زن، در قسمت اول با ایده‌ای جذاب آغاز می‌شود، اما بازی‌های اغراق‌آمیز برخی از بازیگران ممکن است توجه مخاطبان را کاهش دهد.

اما در واقع داستان این سریال کمی زجرآور است. پسر جوانی با ازدواج مادرش با بازی ساره بیات که گویا بازپرس است مخالف است. از طرفی خسرو با بازی کوروش تهامی یعنی مردی که قرار است با آرمند ازدواج کند یک روان شناس خوب و با تیپیکال مثبت و آرام است که دختری هم سن و سال پسر آرمند دارد که برخلاف پسر کاملا موافق ازدواج پدرش با آرمند است. پسرجوان که شدیدا مخالف ازدواج مادرش است در همان سکانس ابتدایی فیلم به خسرو حمله میکند و علاوه بر خسرو، آبدارچی مطب را نیز مورد ضرب و شتم قرار می دهد که همه اینها نشان که از بیماری روانی پسر دارد اما تنها راه حل آرمند و خسرو که خودش قبلا پزشک معالج پسر بوده برای مواجه با رفتارهای پرخاشگرانه او این است که زودتر ازدواج کنند و پسر را در عمل انجام شده قرار دهند.

کم کاری ها و بازی های اغراق آمیز و جفت و جور نبودن موقعیت ها با شخصیت ها باعث می شود در همین قسمت اول هیچ سکانسی به ثمر نرسد و به جز تابان دختر خسرو شاهد هیچ بازی شاخصی در قسمت اول نباشیم و با اینکه احتمالا اولین بازی این بازیگر باشد اما بسیار روان و مسلط به ایفای نقش پرداخته است. دیالوگ ها نیز به دلیل اینکه صرفا جملاتیست که توسط بازیگران حفظ شده هیچ حسی را به بیننده منتقل نمی کند. در نگاه کلی «محکوم» ترکیبی از چند سریال است که از نگاه فنی همان «زخم کاری» است و همینکه محمدحسین مهدویان به عنوان مشاور پروژه حضور دارد و دستیار مهدویان در سریال زخم کاری در این سریال در مقام کارگردان حضور دارد و هادی بهروز تصویربرداری هردو سریال را بر عهده دارد به خوبی نشان می دهد که باید شاهد یک نسخه ضعیف شده از زخم کاری باشیم. اما از نگاه محتوایی این سریال همان «زیر تیغ» است و قصه نشان می دهد که در یک رابطه عشقی یکی از دو طرف درگیر رضایت گرفتن از طرف دیگر می شود و درام داستان شکل میگیرد.

یک نکته ای که وجود دارد این است که مدتیست در آثار سینما و نمایش خانگی ایران عنصر «مکان» که یکی از مهمترین عناصر سینما است نادیده گرفته می شود. اینکه در چه مکانی قصه در حال روایت شدن بسیار اهمیت دارد. مکان صرفا یک پس زمینه نیست و یک عامل مهم در تاثیرگذاری و به ثمر نشستن سکانس است. چه بسا در بسیاری از آثار موفق و پرطرفدار سینمایی جهان لوکیشن مورد استفاده بعد از مدتی تبدیل به محلی برای بازدید گردشگران می شود و مقامات محلی بسیاری از شهرها می کوشند تا برای حذب گردشگر با فیلمسازان وارد قرارداد شوند تا از روستا، محله یا شهر آنان در آثار سینمایی و تلویزیونی استفاده شود.

در سریال «محکوم» به درک درستی از شمایل دفتر روان شناس نمی رسیم، ویلای شمال هیچ نشانی از ویلا بودن و شمال بودن ندارد و صرفا در سکانسی نشان می دهد که بک گراند بازیگر دریا است، رستوران دختر خسرو قابل درک نیست و خانه عروس و داماد در بی اهمیت ترین حالت ممکن است.

زبان سینما چیزیست که در ناخودآگاه بیننده تاثیر می گذارد اما در عمده فیلم و سریال های ایرانی چیزی به نام ضمیر ناخودآگاه صرفا یک شوخی خنده دار است و همه چیز در قالب دیالوگ و آن هم شدیدا گل درشت به تصویر کشیده می شود و گویا فیلمسازان ایرانی به هوش مخاطب نه تنها اعتقاد ندارند بلکه هیچ احترامی هم برای آن قائل نیستند.

با اینکه در پایان قسمت اول مخاطب میتواند غافلگیر بشود اما این سریال فاقد ظرافت های لازم است و فرم روایی گویا صرفا قرار است داستان را به تصویر بکشد و چگونگی آن در مرحله بی اهمیتی قرار گرفته است.

از طرف دیگر فیلم و سریال های جدیدی که ساخته میشود علاوه بر نشان دادن میز پوکر به عنوان تفریح پولدارهای بدجنس، نشان دادن میتینگ های رپ برای افراد مثلا عادی و یا حتی مشکل دار جامعه تبدیل به یک روند شده و گویا فیلمسازان به خودشان هیچ زحمتی برای فکر کردن و خلاقیت نمی دهند و صرفا از نمادهای جواب تکراری استفاده می کنند که به شدت آزاردهنده است.

اما با وجود نقدهای ذکر شده این سریال دارای نکات مثبت هم هست. علاوه بر تعلیق در پایان قسمت اول، شخصیت ها به خوبی و درستی معرفی شدند و کاراکتر گنگی برای بیننده وجود نداشت.

به عنوان قسمت اول از یک سریال باید گفت تا اینجای کار با یک سریال شدیدا متوسط طرف هستیم و برای اینکه بخواهیم تصمیم بگیریم که ت آخر همراه سریال خواهیم ماند یا خیر نیاز است تا قسمت های بیشتری از آن را دید.

انتهای پیام/