واقعیت این است ما باید بترسیم یا آنها؟

تیم ملی ایران از لحاظ نفر به نفر شرایط بسیار بالاتری نسبت به تیم های رقیبش دارد و با چاشنی مدیریت می‌توانیم جشن صعود بگیریم.

به گزارش خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز)،امیر کریمی(کارشناس فوتبال)؛ شرایط صعود برای تیم ملی کشورمان پیچیده است اما دشوار نیست. مسیری که یقینا مسائل روحی و روانی بازیکنان نقش زیادی در عملکرد مثبت و منفی‌اش خواهد داشت. از همین رو سوالی مطرح است که آیا ایران باید از حریفانش بترسد یا اینکه حریفان باید از شاگردان اسکوچیچ ترس داشته باشند؟ برای پاسخ به این سوال باید ابتدا نگاهی به جدول انداخت، جایی که تیم ملی ایران با یک بازی کمتر از حریفان بالای سر خود با شش امتیاز در مکان سوم قرار گرفته، که این خود به نوعی نا امید کننده هست حداقل برای اعتبار فوتبال ما اما یک بازی کمتر به شکلی امیدوار کننده هم هست، چراکه اولین بازی ایران با هنگ کنگ هست  در ادامه با کامبوج هم بازی خواهیم‌کرد که بعید می رسد این تیم ملی قادر به شکست آنها نباشد و حتی نتیاج قاطع و پرگل از این دو بازی می خواهیم حداقل برای اثبات شخصیت تیمی خود. همچنین در حقیقت این بردها می توانند کلید موفقیت های ما در این تورنمنت باشد چرا که با برد احتمالی ما فقط در روز اول در مقابل هنگ کنگ هم امتیاز با بحرین خواهیم شد و باید در بازی رودرو حساب بحرین بدافت و عراق چغر را خودمان یک سر کنیم، که البته هر کدام از این بازی ها داستان خود را هم دارد اما باور کنید آنها بیشتر از همه ز فوتبال ما می ترسند و اگر وارد حواشی نشویم و متمرکز روی بازی ها باشیم هنوز شانس بالایی برای صعود از این گروه داریم.

نگاهی دیگر

اما از نگاهی دیگر باید به این بازی ها هم نگریست، اینکه اسکوچیچ برای انتخاب بازیکنان سعی بر ترمیم لیست قبلی خود کرده، برای مثال عدم انتخاب امثال غلامی و شیری خود نشان از دیدن بازی های داخلی داشته ودارد. اینکه ما در ترکیب تیم خود بازیکنانی در فاز هجومی داریم که هریک از آنها آرزوی هر کشور در آسیا شاید باشد، پر بیراه نگفته ایم، اینکه ما حتی خط دروازه هم لژیونر داریم و تک گلر لیگ برتری ما درمسابقات آسیایی تنها یک گل خورده داشته، هم قوت قلب ماست،اصلا بگذارید خیالتان را راحت کنم،شانزده لژیونر در یک تیم ملی که علاوه بر نام برده های بالا امثال قلی زاده و کاوه رضایی را هم می توانیم به آنها اضافه کنیم، حالا بماند از طارمی، جهانبخش، آزمون و قدوس که واقعا برای بازی دادن هر کدام از آنها  باید محاسبات مهندسی در تیم ملی انجام داد و حتی خط دفاعی که امثال پورعلی گنجی می تواند به آن سر و سامان دهد و سعید عزت الهی که در اوج جوانی حالا پخته تر و در لیگ دانمارک بازی می کند و البته میلاد محمدی، اینها را گفتیم تازه به لژیونرها پرداختیم تا بدانیم و پی ببریم حداقل نصف دعوت شدگان به این تیم ملی چه پتانسیلی دارند و باز هم تکرار کنیم در همین جا که هنوز هم حداقل تیم های این گروه از تیم نلی ما هراس دارند.

انتخاب‌های داخلی

در مورد انتخاب بازیکنان داخلی، بعضی از کارشناسان شاید ایراداتی را گرفته اند، چرا که چهار تیم از لیگ برتر سهمیه دار بازیکنان بودند که به نظر می رسد بخاطر شرایط بازی و مدت کوتاه آماده سازی انتخاب درستی برای اسکوچیچ بوده، چرا که نگاه او به تیم هایی بوده بیشتر در کورس قهرمانی بوده اند و یا در آسیا حضور داشتند، باز هم تکرار این موضوع که ۱۶ بازیکن تیم ملی لژیونر هستند و هر کدام تقریبا از یک باشگاه و کشورهای مختلف آماده اند و هماهنگ کردن انها در این زمان کوتاه کار بس دشواری هست، پس دایره انتخاب های اسکوچیچ در داخل حول و حوش چند تیم که ثبات بیشتر و هماهنگی بالاتر داشته اند بوده که همه جای دنیا برای زمان کم اینچنینی مرسوم هست، همچنین این انتخاب ها شاید براساس نیازها و خلا های تیم ملی و استراتژی های آن در این بازی ها بوده ، ولی با این حال شما به اسامی بازیکنان داخلی منتخب توجه کنید، همین مهدی قائدی برای یک تیم و صعود بس هست، از کیفیت و توانایی های امثال وحید امیری و مهدی ترابی هم که هرچه بگوییم کم هست، حالا بازیکنان دیگر بماند. تکرار ین موضوع که در این فوتبال و آش و شور آن از همین بازیکنان داخلی هم می توان تیمی ساخت پرقدرت برای حضور حداقل سطح اول آسیا.

کمی مدیریت با چاشنی شانس

با تمام ضعف ها و مشکلات فوتبال ما، هنوز هم باید به این تیم اعتقاد و امید داشت، چرا که حداقل از لحاظ نفر به نفر شرایط بسیار بالاتری نسبت به تیم های رقیب داریم و کمی اگر این تیم مدیریت شود که احتمالا با انتخاب کریم باقری که حالا خود را به عنوان یک بزرگتر در فوتبال ما جا انداخته و ترکیب وحید هاشمیان که از لحاظ فنی توان بالایی دارد و خود اسکوچیچ که در هر تیمی بوده اگر مقام نداشته اما حداقل تاثیرات مثبتی در آن گذاشته این اتفاق بیفتد، هرچند فوتبال بازی اتفاقات هست و مدیریت در کلان و استفاده از شانس های فوتبالی می تواند موفقیت را تضمین کند اما باور کنید این تیم چیزی برای صعود کم ندارد نه در داخل زمین نه روی نیمکت، اگرچه هنوز در بعد تدارکات ضعف داریم که این مشکل جزو لاینفک فوتبال ماست اما باز هم امیدواریم این بار شانس آن هم بصورت حتی حداقلی و فوتبالی در خانه فوتبال ما را بزند و از این چالش سخت سرفراز بیرون بیایم،یادمان باشد ما در روزهای سخت بهتر بازی کرده ایم و بهتر از بازی خوب اتفاقا خوب نتیجه گرفته ایم، تاریخ فوتبال این مملکت گواهی این موضوع را می دهد.

انتهای پیام/

کد خبر: 1097865

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • 0 + 0 =