به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری ایسکانیوز، امروز ۳۰ شهریور برابر با ۲۱ سپتامبر تقویم میلادی است. روزی که در تاریخ آبستن وقایع و اتفاقات زیادی در ایران و جهان بوده است. به مرور برخی از این وقایع می‌پردازیم.
بیشتر بخوانید:
رویدادها:
۳۱۰ پیش از میلاد - قتل رُکسانا مادر ایرانی تنها پسر اسکندر مقدونی
از نوشته های پلوتارک، دیودورس سیکلوس و اسناد دیگر چنین بر می آید که رُکسانا (روکسانا ـ رُخسانا ـ رُخساره) زن ایرانی اسکندر مقدونی و پسر ۱۳ ساله او اسکندر چهارم در آخرین روز تابستان سال ۳۱۰ پیش از میلاد به دست کاساندروس [حکمران مقدونیه و چند شهر خودمختار یونان و یکی از چند جانشین اسکندر] مسموم و مقتول شدند.
کاساندروس که تاریخ از او به نام مردی بسیار جاه طلب و خشن نام برده است آرزوی سلطه بر سراسر سرزمین هایی را داشت که اسکندر مقدونی تصرف کرده بود. وی پیش از مسموم کردن رُکسانا، با از میان برداشتن بسیاری از رقیبان، عملا فرمانروای همه یونان و مقدونیه شده بود که اسکندر چهارم به عنوان جانشین پدرش اسما پادشاه آن مناطق بود. کاساندروس قبلا المپیاس مادر اسکندر و حامی نوه اش ـ اسکندر چهارم را از میان برداشته بود. کاساندروس به این جهت چشم دیدن اسکندر چهارم را نداشت که مورد حمایت حکام محلی ایرانزمین (همه سرزمین ایرانی نشین و پارسی زبان و دارای فرهنگ مشترک) بود. کاساندروس به بهانه حراست از اسکندر چهارم، او و مادرش را از درباریان جدا کرده و منزوی ساخته بود و در همین انزوا آنان را مسموم کرده بود.
روکسانا دختر ساتراپ (استاندار) تخارستان و سغدیانا بود (که داریوش بزرگ در کتیبه بیستون از این مناطق به عنوان ساتراپی هجدهم ایران نام برده است). این ساتراپی شامل شهرهای بلخ، سمرقند، خجند، بخارا و ... آخرین ایالت ایران بود که به تصرف اسکندر درآمد و بیش از هر ایالت دیگر در برابر او ایستادگی کرد. [خجند از شهرهای جمهوری تاجیکستان گهواره آرین تبارها شناخته شده است که از اینجا به جنوب ـ ایران، هندوستان شمالی و آسیای جنوبی ـ و غرب ـ اروپا؛ مناطق ژرمن نشین ـ مهاجرت کرده اند.]. اسکندر پس از تصرف دژ مستحکم آن ایالت (جمهوری تاجیکستان و شمال افغانستان امروز) به نام قلعه «آریا مازس» رکسانا را اسیر و سپس با او ازدواج کرده بود تا خویشاوند ایرانیان شود. [یونانیان این ایالت ایران را بکتریا = باختریا می نویسند و دژ کوهستانی آریامازس را سغدیانا نام می برند. سغدیان امروز به فارسی قدیم؛ سغدا = سوغودا تلفظ می شد. رُکسانا تلفظ یونانی روشنک است که ایرانیان آن زمان، ستاره را که نسبت به ماه روشنی کمتری داشت «روشنک» می خواندند. رخسانا و رخساره که مفاهیم فارسی دارند ظاهرا همان فارسی شده تلفظ یونانی رُکسانا است که جهانی شده است.].
رکسانا در سال ۳۲۳ پیش از میلاد و زمانی که اسکندر در بابل (واقع در جنوب عراق امروز) درگذشت ۱۸ ساله و اسکندر چهارم را حامله بود که به خواست المپیاس مادر اسکندر از بابل به مقدونیه منتقل شد.
کاساندروس پس از ازمیان برداشتن رکسانا و پسرش اسکندر چهارم، مرگ این دو را طبیعی و احتمالا ناشی از مسمومیت غذایی اعلام و سپس با تسالونیکا خواهر اسکندر (عمه اسکندر چهارم) ازدواج کرد و تا سال ۲۹۷ پیش از میلاد به حکومت ادامه داد.
جاه طلبی های او از عوامل تجزیه متصرفات اسکندر بشمار آورده شده است.
۹۹۷ - چگونگی پایان کار سامانیان
۲۱ سپتامبر ۹۹۷ میلادی منصور پسر نوح سامانی به نام امیر منصور دوم در بخارا برتخت سلطنت نشست. به دلیل جوانی او، امور به دست سران کشوری و لشکری افتاد که باهم سازگاری نداشتند و سرانجام ۱۹ ماه بعد توافق کردند که به جای وی، امیر عبدالملک دوم را شاه کنند که این عمل آنان حکومت دودمان سامانیان که به احیاء زبان فارسی و فرهنگ و رسوم ایرانی خدمت فراوان کرده بودند بیش از پیش تضعیف کرد و به دست محمود غزنوی منقرض ساخت.
عبدالملک دوم آخرین شاه دودمان سامانی بشمار می رود. از کوشش های دولت تاجیکستان در دو دهه گذشته چنین برمی آید که این دولت به لحاظ فرهنگی در همان راهی پیش می رود که سامانیان آن را باز و همواره کرده اند.
۱۷۳۹ - امضای قرارداد صلح بلگراد میان اتریش و امپراتوری عثمانی
سرزمین اتریش در طی سالهای متمادی، زیرنظر اسپانیا و امپراتوری روم قرار داشت تا اینکه از سال ۱۷۰۰م مردمان این سرزمین به عنوان یک قدرت در اروپا عرض اندام کردند. در این میان نبردهای پیدرپی میان لشکریان اتریش و عثمانی به وقوع پیوست و هر از چندی یکی از دو کشور، برای تصاحب سرزمینهای بیشتر علیه دیگری وارد جنگ میشد. در سالهای اولیه قرن هجدهم میلادی، هنگامی که اتریش از جانب مرزهای غربی خود احساس آرامش نمود، قصد تصرف نواحی شرقی را در سر داشت. این امر باعث نبرد بین نیروهای اتریش و عثمانی گردید که در نهایت به عقد قرارداد صلح بلگراد در ۲۱ سپتامبر ۱۷۳۹م انجامید. به موجب این قرارداد که عامل اصلی آن دولت فرانسه بود، بسیاری از متصرفات اتریش در شرقْ به عثمانی واگذار شد و مرزهای دو طرف تعیین گردید. این عهدنامه تا آغاز قرن بیستم و پایان جنگ جهانی اول پابرجا بود تا اینکه پس از جنگ جهانی اول، هر دو امپراتوری اتریش و عثمانی فرو پاشیدند.
۱۷۸۴ - نخستین روزنامه آمریکا کار انتشار خودرا آغاز کرد
۲۱ سپتامبر سال ۱۷۸۴ نشریه «پنسیلونیا پاکتPennsylvania Packet» با این شعار که «آگاهی = دانستن = دانش، قدرت است Knowledge is power» انتشار خود به صورت روزانه را آغاز کرد و نخستین روزنامه یومیه آمریکا شد. این نشریه قبلا به صورت هفتگی و غیر منظم از سال ۱۷۷۱ در شهر فیلادلفیا انتشار می یافت. پس از دو قرن و ۵ دهه و چند بار دست به دست گشتن و تغییر عنوان دادن، فیلادلفیا اینکوایرر Philadelphia Inquirer جانشین آن شده است که به انتشار ادامه می دهد.
John Dulap بود که نشریه «پنسیلوانیا پاکت» را منتشر کرد و از سال ۱۷۷۶ کار دریافت و درج آگهی عمومی (اعلان) را ابتکار و عنوان اعلان عمومی را در زیر لگو نشریه بر آن اضافه کرد. ناشر در بالای لگو، نام خودرا به عنوان مالک نشریه ذکر می کرد. این نخستین سازمان آگهی ها بود که در جوار یک نشریه و به ضمیمه آن تاسیس می شد که بعدا به صورت الگو درآمد و مدل شد.
Dulap پس از یافتن یک شریک به نام David Claypoole که سردبیری نشریه را برعهده گرفت از ۲۱ سپتامبر سال ۱۷۸۴ آن را روزانه کرد. این روزنامه به همین دلیل «گرفتن آگهی» و تاسیس یک سازمان آگهی ها در جوار خود موفق تر از سایر نشریات قرون ۱۷ و ۱۸ و دهه های نخست قرن ۱۹ آمریکا بود.
«پنسیلوانیا پاکت» در سال ۱۹۰۰ به Zachariah poulson فروخته شد و این فرد آن را با تغییر عنوان تا ۴۰ منتشر می کرد که به دیگری فروخته شد و ....
شماره هشتم جولای ۱۷۷۶ «پنسیلوانیا پاکت» که طرح و تصویب اعلامیه استقلال ایالات متحده در جلسه چهارم جولای آن سال کنگره را خبر اول خود کرده بود ـ این نشریه در آن تاریخ هنوز یومیه نشده بود ـ در بالای لگو روزنامه نام ناشر و در زیر آن کلمات «دریافت کننده اعلان عمومی» دیده می شود
۱۳۶۶ - تهاجم چرخ بال های آمریکایی به کشتی خدماتی "ایران اجر" در خلیج فارس
با ورود نیروهای نظامی آمریکا به خلیج فارس، آنان قصد داشتند که ضمن معرفی کردن ایران به عنوان کشور جنگ طلب، قطعنامه شدیداللحنی را به تصویب برسانند که شامل مجازات علیه کشور متخاصمی بشود که از اجرای مفاد قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت خودداری کند. در مقابل، ایران نیز، ضمن اقدامات تلافیجویانه در برابر عراق، تلاشهای دیپلماتیک خود را برای تغییر و جابجایی بندهای قطعنامه ۵۹۸ انجام میداد. بنابراین تشدید حملات عراق نیز در چهارچوب سیاستهای این کشور و آمریکا معنا و مفهوم داشت. از این رو، دولت آمریکا به دنبال بهانهای بود تا بتواند ایران را کشوری جنگطلب به دنیا معرفی کند. بنابراین پس از چندین روز کنترل و شناسایی، اقدام به حمله به کشتی ایران اجر نمود.
در ۳۰ شهریور ۱۳۶۴، کشتی تدارکاتی و لجستیکی ایران، موسم به "ایران اجر" متعلق به نیروی دریایی ارتش جمهوی اسلامی ایران که از بندرعباس به سوی بندر بوشهر در آبهای بینالمللی در حرکت بود، از سوی دو فروند هلیکوپتر آمریکایی به اتهام مین گذاری، بدون هیچ هشداری مورد حمله قرار گرفت که طی آن، ۴ تن از خدمه کشتی شهید و چهارتن نیز مجروح شدند، همچنین ده ملوان دیگر این کشتی را به ناو فرماندهی آمریکا در منطقه منتقل کردند. پس از این حادثه، سفیر آمریکا در سازمان ملل اعلام کرد که چون این کشتی در حال مین گذاری بوده است، بر اساس قوانین متعارف، مستلزم برخورد بود. چند روز بعد، مجلس سنای آمریکا با حمایت از اقدام نظامی نیروی دریایی آمریکا، قانونی تصویب کرد که به موجب آن، نیروی دریایی آمریکا، حق داشت هر کشتی ایرانی را که سعی کند مانع از عبور کشتیهای آمریکا شود، غرق نماید. تمامی این کارها، برای فشار به ایران برای قبول قطعنامه ۵۹۸ توسط ایران و منزوی ساختن آن بود که به شکست منجر گردید.
انتهای پیام/
نظر شما