به گزارش گروه علم و فناوری باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز)؛ آب برای تمام تمدنهای باستانی منبع اولیه و اصلی موفقیت پایدار در کشاورزی و به طور کلی حیات بود. به همین دلیل اکثرا منابع آب طبیعی به مکانهای مقدس و تشریفاتی تبدیل میشدند. بعدها چشمههای محلی با سنگ به شکل چاه درآمدند و به محلی برای تجمعات و ملاقات مردم تبدیل شدند.
شهرهای نفرین شده باستانی
این روند آنقدر ادامه پیدا کرد تا چاهها محلی برای آرزو کردن و خواستههای گفتاری شدند؛ طوری که در دوران ماقبل تاریخ جزء اصلی فرهنگ عامه اروپا محسوب میشد. اغلب چاههای جادویی به صورت مکانیکی درمیآمدند و توسط افرادی که سکه طلا درون چاه میریختند، فعال میشد. این سنت ادامه پیدا کرد تا اینکه رهگذران در زمان رد شدن از کنار فوارههای مرکز شهر درون آن سکه میانداختند.
کشف چاه آرزویی مملو از مصنوعات عصر برنز
در باواریای آلمان منطقهای باستانی وجود دارد که باستانشناسان از سال ۲۰۲۱ در حال کاوش روی آن هستند. مطالعات آنها نشان میدهد که این منطقه برای اولین بار حدود ۹ هزار سال پیش سکونت داشتهاند و شواهدی وجود دارد که حاکی است مردم بیش از ۴ هزار سال در این منطقه کشاورزی میکردهاند.
تا به امروز حدود ۱۳ هزار و ۵۰۰ مورد باستانی و بیش از ۷۰ چاه آب در این منطقه کشف شده است که عمدتا متعلق به عصر برنز و اوایل قرون وسطی هستند. با این حال باستانشناسان یک چاه چوبی به عمق ۵ متر را کشف و حفر کردند که پایه آن کاملا سالم باقی مانده است. این چاه یک مورد استثنائی است، زیرا مجموعهای مربوط به مرسومات آیینی مربوط به ۳ هزار سال پیش در عصر برنز را در خود جا داده است.
انداختن سکه برای آرزو کردن
محققان لایههای رسوبی پایین این چاه را بررسی کردند و در آن ۷۰ کاسه، فنجان و گلدان با تزئینات غنی کشف کردند. این مجموعه دقیقا شبیه به کالای قبری است که معمولا در تدفینهای عصر برنز به کار میرفت. این ظروف با دقت زیادی در چاه قرار گرفته بودند و کاملا دست نخورده کشف شدند. علاوه بر ظروف، پین لباسهای برنزی، مارپیچهای فلزی و یک آویز حاوی دندان حیوان که در فلز پیچیده شده نیز در این چاه یافت شده است.
این امر نشان میدهد که افراد آن دوره درون آب سکه یا اشیای ارزشمند میریختند تا برایشان خوش شانسی بیاورد و حتی آرزوهایشان برآورده شود.
راز پرتاب سکه
در هند باستان اکثر مردم کشاورز و دامدار بودند و وضع معیشت مردم به رودخانهها و چشمهها وابسته بود. همچنین داشتن آب تمیز و بدون آلودگی برای حفظ بقایشان ضروری بود. از این رو مردم به منظور حفظ خلوص و تمیزی آب، سکههای مسی خود را در آب پرتاب و در دل آرزوی سلامتی و تندرستی میکردند.
در اصل سکههای مسی به مرور در آب حل میشدند و آب را پاکیزه و بدون ناخالصی میکردند. به علاوه آشامیدن آبی که درون آن مس قرار دارد، برای سلامتیشان مفید بود. از این رو مردم به گمان اینکه آرزوهایشان برآورده شده و آب تمیز شده است، این رسم را ترویج و آن را نسل به نسل منتقل کردند. در زمانهای قدیم پادشاهان سکههای مسی را درون آب پرتاب و برای تداوم شاهنشاهی و سلامتی خود آرزو میکردند.
در اروپا و افریقا داستان از آنجا شروع شدکه قبایل برای پیداکردن آب آشامیدنی تمیز خیلی تلاش میکردند و هنگامیکه چاه یا چشمه آبی پیدا میکردند، به رسم تشکر از خدایان وسایل ارزشمندی همچون سکه را به درون آب میانداختند تا برکت چشمه افزایش یابد.
یکی از چاههای معروف در انگلستان ملقب به چشمه کاونتینا گواه این قضیه است. این چاه در زمان گذشته به الهه رومانیایی تعلق داشت و مردم برای پاسداشت لطف الهه، سکههای خود را درون این چاه میانداختند. دانشمندان پس ازکشف چاه حدود ۱۶ هزار سکه از دورههای مختلف امپراطوری از آن استخراج کردند. امروزه هم مطابق با سنتهای گذشته، مردم برای برآورده شدن آرزوهای خود سکههای خود را درون آب میاندازند.
یکی از محبوبترین چشمهها، چشمه آرزو در رم ایتالیا است که مردم زیادی اعم از توریستها درون آن سکه میاندازند و برای سلامتی خود آرزو میکنند. مردم ایتالیا معتقدند که اگر پشت به حوضچه بایستند و با دست راست سکه در آب بیندازند، هر آرزویی داشته باشند برآورده میشود. مطابق با این رسم روزانه حدود ۳۰۰ یورو در این حوضچه سکه جمع میشود.
نظر شما