به گزارش گروه علم و فناوری باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز)؛ در مورد دره سیلیکون مطمئنا بارها و بارها شنیده‌اید، اما در این گزارش سعی داریم اطلاعاتی را در اختیارتان قرار دهیم که کمتر شنیده‌اید.

چه شد که دره سیلیکون شکل گرفت؟

در اواخر دهه ۱۹۳۰ فردریک ترمن، استاد و رئیس دانشکده مهندسی دانشگاه استنفورد، استادان و فارغ‌التحصیلان این دانشگاه را به راه‌اندازی شرکت‌هایی در زمینه توسعه فناوری‌های پیشرفته در منطقه‌ای در حدود ۷۰‌کیلومتری جنوب شرقی سانفرانسیسکو در حومه کالیفرنیای آمریکا تشویق و حمایت کرد. اولین شرکتی که با حمایت ترمن شکل گرفت، شرکت hp یا هیولت پاکارد بود که در سال 1939 به وسیله دو فارغ‌التحصیل مهندسی برق استنفورد با نام‌های ویلیام هیولت و دیوید پاکارد بنیانگذاری شد.

ترمن در سال ۱۹۵۱ پارک صنعتی استنفورد را تاسیس کرد که در آن فضاهای آزمایشگاهی را به شرکت‌های صنعتی معتبر اجاره می‌داد. این امر باعث توسعه فعالیت‌های این منطقه در زمینه فناوری‌های پایه و رونق بیشتر دره سیلیکون شد. اولین فناوری‌های توسعه‌یافته در سیلیکون‌ ولی ترانزیستور و مدارهای مجتمع بود. ویلیام شاکلی در سال ۱۹۵۳، در آزمایشگاه‌های بل موفق به ساخت ترانزیستور شد.

شاکلی سپس در ماونتین ویوی کالیفرنیا آزمایشگاه نیمه‌رسانا را تاسیس کرد. او اعتقاد داشت که سیلیکون بهترین ماده برای ساخت ترانزیستور است و در سال ۱۹۵۷ کار روی ترانزیستور سیلیکونی را آغاز کرد. او در شروع کار عده‌ای از مهندسان مستعد آزمایشگاه بل را دعوت به کار کرد، ولی بعد از مدتی با بروز مشکلات مدیریتی در آزمایشگاه هشت نفر از مهندسان برجسته خود را از دست داد. این هشت نفر که شاکلی به آنها لقب «هشت خائن» را داده بود، بعد از خروج از آزمایشگاه بل به شرکت فیرچایلد پیوستند. با وجودی که شاکلی گفته بود این افراد بدون او به هیچ جا نمی‌رسند، دو نفر از آنها با نام رابرت نویز و گوردن مور بعد از جدا شدن از فیرچایلد، شرکت اینتل را پایه‌گذاری کردند. این شرکت در سال 1974 اولین ریزپردازنده خود را روی یک کامپیوتر تست کرد.

شرکت زیراکس در دهه ۱۹۷۰ یک مرکز تحقیقاتی در پالو آلتو دایر کرد و چندین دانشمند علوم کامپیوتر را برای توسعه ابزارهای مورد نیاز اداری استخدام کرد. با وجودی که اولین کامپیوتر شخصی‌اش را ساخت، ولی به دلیل مهم نبودن اختراعش از عرضه آن به بازار خودداری کرد. از سوی دیگر در سال 1975، استیو وزنیاک به همراه هم‌کلاسی‌اش استیو جابز در باشگاه کامپیوتری «هوم‌بورو» ایده تجاری‌سازی کامپیوترهای شخصی را مطرح و یک سال بعد شرکت کامپیوتری اپل را تاسیس کردند.

در سال ۱۹۹۵ اینترنت جای خود را در صنعت باز کرد و همین امر باعث رشد موج اول استارتاپ‌های اینترنتی مثل آمازون و eBay شد. با این شرایط، دره سیلیکون به هسته مرکزی حباب دات‌ کام تبدیل شد. این حباب در اواسط دهه ۱۹۹۰ آغاز شد و با شروع افت چشمگیر سهام شرکت‌ها در سال ۲۰۰۰ ترکید. بعد از این بحران، سیلیکون ‌ولی به حفظ موقعیت خود به ‌عنوان یکی از برجسته‌ترین مراکز تحقیق و توسعه در دنیا ادامه داد. چنانکه مجله وال‌استریت در سال 2006 اعلام کرد که ۱۲ شهر از ۲۰ شهر مبتکر آمریکا –از نظر تعداد ثبت اختراعات- در ایالت کالیفرنیا قرار دارد و ۱۰ مورد از آنها در دره سیلیکون واقع شده‌اند.

قانون مهاجرت و تابعیت سال ۱۹۶۵ و عوامل دیگری نظیر خروج دسته‌جمعی مردم ویتنام منجر به مهاجرت قابل‌توجه آسیایی‌ها، مردم آمریکای لاتین و پرتغالی‌ها به سیلیکون‌ولی شد. جمعیت آسیایی-آمریکایی در سانتا کلارا از ۴۳ هزار نفر در سال ۱۹۷۰ به ۴۳۰ هزار نفر در سال ۲۰۰۰ افزایش یافت.

چرا " دره سیلیکون"؟

منطقه جنوبی خلیج سانفرانسیسکو که اکنون به عنوان دره سیلیکون شناخته می شود، قبلا نام کاملا متفاوتی داشت. در اوایل دهه 1900، آن را «دره دلخوشی» نامیدند؛ نامی که از باغ‌های بی‌شمار و هکتارها زمین پر از میوه‌ الهام گرفته بود. اما دره سیلیکون در سال 1971 توسط ستون‌نویس «الکترونیک نیوز» ابداع شد. دان هوفلر در گزارش سه قسمتی‌اش در مورد رشد توسعه فناوری در این منطقه و در واقع تاریخچه نیمه‌هادی‌ها برای اولین بار عنوان «سیلیکون ولی» را به کار برد.

مناطق مهم

دره سیلیکون منطقه‌ای در حدود ۷۰ کیلومتری جنوب شرقی سانفرانسیسکو در حومه سانتا کلارا، کالیفرنیاست که از سمت شمال غربی به دره پالو آلتو می‌رسد. این منطقه نواری است به طول ۴۵ کیلومتر و عرض ۱۵ کیلومتر و در حد فاصل خلیج سانفرانسیسکو در شرق و کوه‌های سانتاکروز در غرب و ساحل جنوب شرقی محصور شده‌ و میان شهرهای سانفرانسیسکو و سن‌خوزه قرار گرفته است.

دره سیلیکون پنج منطقه بزرگ دارد:

- ماونتین ویو

این منطقه مهد شرکت‌هایی مثل گوگل و لینکدین است و به دلیل سیستم بسیار خوب مدرسه و همچنین مسکن با قیمت‌های مناسب در رده بهترین مناطق برای زندگی در شهرستان سانتا کلارا قرار گرفته است.

- پالو آلتو

پالو آلتو در میان پنج شهر برتر تحصیل‌کرده در آمریکا قرار دارد و آن را به بهشت حرفه‌ای‌های آموزش‌دیده و دارندگان مدرک دانشگاهی تبدیل می‌کند که می‌خواهند کسب‌وکار خودشان را شروع کنند. البته با توجه به اینکه پالو آلتو محل موسسات آموزشی درجه یک مانند دبیرستان گان و دانشگاه استنفورد است، تعجب‌آور نیست.

- کوپرتینو

کوپرتینو مقر شرکت اپل است و استیو جابز و تیم کوک کسب‌وکارشان را از این منطقه شروع کردند. به غیر از اپل؛ آمازون و سیمانتک نیز در این منطقه فعالیت‌های خود را توسعه داده‌اند.

- لس گاتوس

لس گاتوس یکی از قدیمی‌ترین مناطق دره سیلیکون است که می‌توان آن را «پایتخت سرگرمی» نامید، زیرا شرکت‌هایی چون نتفلیسک و روکو در این منطقه قرار دارند. این شهر کمترین میزان جرم و جنایت را در کل کالیفرنیا دارد و بیشترین فضای سبز مانند پارک لکسینگتون و منطقه حفاظت شده سیرا آزول در آن قرار گرفته است.

- فرمونت

یکی از بهترین نکات فرمونت سیستم ناوبری بسیار سریع است که سانفرانسیسکو را به گلدن گیت وصل می‌کند. این منطقه مهد شرکت‌هایی چون تسلا و لاجیتک است.

میلیاردرهای دره‌نشین

دره سیلیکون در یک دوره زمانی چنان با موج عظیم کارمندان و مدیران اجرایی مواجه شد که از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵ تعداد مشاغل آن از واحدهای مسکونی ساخته شده پیشی گرفت و این منطقه با کمبود شدید مشکن مواجه شد. در واقع، در این بازه زمانی ۴۰۰ هزار شغل ایجاد شد؛ در حالی که فقط ۶۰ هزار واحد مسکونی در این منطقه ساخته شده بود. این کمبود باعث بالا رفتن شدید قیمت خانه شد. به طور مثال، در سال 2016 یک آپارتمان دو خوابه حدود 2500 دلار اجاره داده می‌شد؛ در حالی که قیمت متوسط ​​خانه حدود یک میلیون دلار بود. همین شد که فایننشال‌پست این منطقه را گران‌ترین منطقه مسکن آمریکا نامید.

اکونومیست هزینه بالای زندگی را نیز ناشی از موفقیت صنایع این منطقه می‌داند. اگرچه، شکاف بین حقوق‌های بالا و پایین، بسیاری از ساکنان را که دیگر توانایی پرداخت هزینه زندگی در آنجا را نداشتند، فراری داد.

سال 2020، خانوارهای سیلیکون ولی به طور متوسط 138 هزار ​​دلار در سال درآمد داشتند. این در حالی است که خانوارهای سانفرانسیسکو و کالیفرنیا به ترتیب 126 هزار و 83 هزار دلار درآمد داشتند و میانگین درآمد کل کشور 67 هزار دلار است. به همین دلیل است که این منطقه یکی از ثروتمندترین مناطق جهان لقب گرفته است.

فوربس گزارش می‌دهد که 365 میلیاردر حوزه فناوری در سراسر جهان وجود دارد که دارایی خالص مجموع آنها 2/5 تریلیون دلار است. به غیر از این، ثروت 20 نفر ثروتمند این منطقه به ۱/2 تریلیون دلار می‌رسد. در سال 2020، 81 میلیاردر در سیلیکون ولی زندگی می‌کردند و هم‌اکنون بیش از 12 هزار خانوار در این منطقه با سرمایه‌ای بیش از ۵ میلیون دلار در آن زندگی می‌کنند.

پارادوکس رفاه

با وجود آمار و ارقام مربوط به شرایط اقتصادی شرکت‌ها و خانوارهایی که در دره سیلیکون قرار دارند، تقاضا برای خدمات غیرانتفاعی برای رسیدگی به بی‌خانمانی، فقر و آموزش عمومی ناکافی رو به افزایش و بودجه برای سازمان‌های اجتماعی در حال کاهش است. این بخشی از گزارشی است که دو محقق شرکت Open Impact منتشر کرده‌اند.

براساس این گزارش، شکاف گسترده‌ای بین خیران و سازمان‌های غیرانتفاعی دره سیلیکون ایجاد شده است. معمولا خیران گزینه‌های تقریبا نامحدودی برای بخشیدن پول‌شان دارند و معمولا احساس می‌کنند که می‌توانند تاثیر بیشتری در سایر نقاط کشور یا جهان داشته باشند. اما سازمان‌های غیرانتفاعی اغلب معیارهای خیرین را برای کمک‌ها درک نمی‌کنند و به قول بعضی‌ها هنوز زبان مشترکی با یکدیگر پیدا نکرده‌اند.

چند شرکت فعال وجود دارند؟

براساس گزارش «وب‌سایت بیلدر» که در فوریه ۲۰۲۲ منتشر شده، حدود 40 هزار استارتاپ در سیلیکون ولی وجود دارد. اگرچه تعداد استارتاپ‌ها در سال‌های اخیر تحت تاثیر پاندمی کرونا و هزینه‌های فوق‌العاده بالای زندگی قرار گرفته است، هنوز تعداد زیادی از آنها در کنار شرکت‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر و غول‌های فناوری به حیات خود ادامه می‌دهند.

ترند استارتاپ‌های امروزی حوزه هوش مصنوعی و تجارت الکترونیک است. حوزه‌های پرطرفدار دیگر استارتاپ‌ها فین‌تک (فناوری‌های مرتبط با پزشکی)، غذا و نوشیدنی، بلاک‌چین، مراقبت‌های بهداشتی، مد و اینترنت اشیاء هستند.

غول‌های دره

به گزارش وب‌سایت «اینوستوپدیا» در فوریه 2022، ۱۰ غول دره سیلیکون عبارتند از:

- اپل

اپل موفق‌ترین شرکت روی کره زمین است که دفتر مرکزی آن در قلب دره سیلیکون، یعنی کوپرتینو قرار دارد. این شرکت دارای ارزش بازار 2/81 تریلیون دلار است و اولین شرکت آمریکایی است که ارزش بازارش در اوت 2018 به یک تریلیون دلار رسید.

- آلفابت

آلفابت یا همان گوگل شرکت هلدینگ پرکاربردترین موتور جست‌وجوی اینترنتی جهان است که دفتر مرکزی آن در ماونتین ویو واقع شده و ارزش بازار آن به 1/83 تریلیون دلار است. البته این شرکت هم‌اکنون در طیف وسیعی از محصولات و خدمات فعالیت می‌کند؛ از مرورگر کروم گرفته تا گوشی‌های هوشمند اندروییدی و برنامه‌های پردازش کلمه مبتنی بر فناوری ابر. پولسازترین بخش این شرکت بخش تبلیغات است. گوگل یک پلتفرم خود سرویس برای تبلیغ‌کنندگان، آژانس‌ها و ناشران تبلیغاتی ارائه می‌دهد که امکان تقویت بازاریابی دیجیتال را در صفحات نمایش کامپیوتری و موبایلی را افزایش می‌دهد.

- متا

متا یا همان فیس‌بوک  مسلما یکی از شرکت‌های مهم در حوزه شبکه اجتماعی به شمار می‌آید. این شرکت مستقر در منلو پارک است و ارزش بازارش به 4/645 میلیارد دلار می‌رسد.

- ولز فارگو

ولز فارگو قالب سیلیکون ولی را در چند زمینه می‌شکند؛ یکی اینکه قدمتش چندین برابر غول‌های این دره است و دیگری حوزه آن اصلا فناوری نیست، بلکه یک شرکت خدمات مالی است.

ولز فارگو که مقر آن در سانفرانسیسکو است در سال 1852 تاسیس شد؛ یعنی دو سال پس از تبدیل شدن کالیفرنیا به ایالت. پس از یک سری ادغام با سایر بانک‌های منطقه‌ای، اکنون سومین بانک بزرگ در آمریکا از نظر دارایی است. درآمد سالانه این شرکت هم‌اکنون ۷۲ میلیارد دلار است.

- ویزا

شرکت ویزا را همه به خاطر کارت‌های اعتباری‌اش می‌شناسند. ویزا یکی از شرکت‌های خدمات مالی چندملیتی است که در سیلیکون /ولی مستقر است. دفتر مرکزی آن در منطقه خلیج سانفرانسیسکو و ارزش بازار آن 7/478 میلیارد دلار است .

برخلاف تصور اکثر مردم، ویزا کارت صادر نمی‌کند یا خطوط اعتباری را افزایش نمی‌دهد. در عوض، به بانک‌ها، اتحادیه‌های اعتباری و سایر موسسات مالی محصولاتی (یعنی کارت‌های اعتباری یا بدهی) ارائه می‌کند که آنها به مشتریان خود می‌دهند.

بهشت کارمندان فناور کدامند؟

یک دوره‌ای سیلیکون ولی بهشت افرادی بود که یا دوست داشتند کسب‌وکاری راه بیندازند یا به عنوان کارمند در یکی از شرکت‌های آن استخدام شوند. حال آنقدر شرکت‌ها رشد پیدا کرده‌اند و تعداد کارمندان افزایش یافته است که همه افراد جویای کار به دنبال شرکت‌هایی هستند که بهترین شرایط کاری را داشته باشد؛ یعنی حقوق بیشتری به آنها بدهد.

- جونیپر نت‌ورک

جونیپر نت‌ورک شرکتی است که روی شبکه تمرکز دارد و روی بهبود شبکه، روترها و ساده کردن آنها کار می‌کند. این شرکت قراردادهای بسیار خوبی با کارمندانش می‌نویسد. میانگین حقوق پایه سالانه کارمندان این شرکت 150 هزار دلار است که بالاتر از هر شرکت دیگری در سیلیکون ولی است.

- گوگل

گوگل دیگر نیازی به معرفی برای کارمندان ندارد. زمانی بود که همه مهندسان دوست داشتند یک بار داخل شرکت گوگل را ببینند و فضای بامزه و مفرح آن را تجربه کنند. هم‌اکنون نیز یکی از شرکت‌هایی است که بیشترین حقوق را به کارمندان خود می‌دهد. میانگین حقوق پایه سالانه آنها نزدیک به ۱۳۰ هزار دلار است.

- وی‌ام‌ویر

VMWare پیشگام زیرساخت‌های ابری و همچنین ارائه دهنده نرم‌افزار ماشین مجازی است. این نرم‌افزار، نرم‌افزاری قدرتمند برای توسعه دهندگان نرم‌افزارها و مدیران سیستم و کسانی است که می‌خواهند در ساختار نرم‌افزاری شان تغییراتی اساسی بدهند. میانگین حقوق پایه سالانه کارمندان این شرکت حدود 130 هزار دلار است. البته این پایه حقوق به اندازه پایه حقوق گوگل است، اما مهندسان نرم‌افزار بیشتر برای برای وی‌ام‌ویر دست و پا می‌شکنند، چون به غیر از حقوق از مزایای دیگری نیز برخوردار می‌شوند.

- آمازون‌لب 126

آمازون لب۱۲۶ شرکت سخت‌افزاری است که آمازون آن را در سال ۲۰۰۴ تاسیس کرد. این لابراتوار به خاطر کتابخوان کیندلش به خوبی شناخته شده است. متوسط حقوق پایه سالانه آمازون تقریبا 135 هزار دلار است و از این رو یکی از بهترین شرکت‌ها برای استخدام کارمند در سیلیکون ولی است.

- گایدوایر

Guidewire یک ناشر نرم‌افزار مستقر در کالیفرنیا است. این شرکت برای بیمه P&C کار می‌کند تا سرعت ورود به بازار را افزایش دهد. میانگین دستمزد سالانه کارمندان این شرکت حدود ۱۳۸ هزار دلار است و مدیرعامل آن مارکوس رایس یکی از ستودنی‌ترین مدیران اجرایی دنیا از دید کارمندانش است.

ایرانی‌های موفق سیلیکون ولی

ایرانی‌ها در سیلیکون ولی هم مانند حوزه‌های دیگر حسابی درخشیده‌اند و هم‌اکنون مدیران اجرایی شرکت‌های بزرگی در این دره وجود دارند که ایرانی‌الاصل هستند. از جمله:

دارا خسروشاهی؛ مدیرعامل اوبر

دارا سال 1348 در تهران به دنیا آمد و زمانی که ۹ ساله بود، به همراه خانواده‌اش از ایران به جنوب فرانسه مهاجرت کرد. او رهبری بزرگ‌ترین سرویس کرایه خودروی جهان یعنی اوبر را بر عهده دارد؛ شرکتی که در بیش از ۸۰ کشور و بیش از ۱۰ هزار شهر فعال است و حدود ۵ میلیارد سفر در کل جهان به ثبت رسانده است. 

پیر امیدیار؛ بنیانگذار Ebay

پیر امیدیار بنیانگذار eBay اولین و معروف‌ترین وب‌سایت حراج و خریدوفروش اینترنتی دنیا یکی از ثروتمندترین ایرانی‌الاصل‌های دنیا به حساب می‌آید. امیدیار (با اسم اصلی پرویز مراد امیدیار) سال ۱۹۶۷ است در فرانسه به دنیا آمده و هیچ‌وقت هم ایران را از نزدیک ندیده است. eBay یک فروشگاه اینترنتی دو طرفه است با حدود ۱۳ هزار کارمند که علاوه بر خرید محصول می‌توانید به کمک آن کالاهای خودتان را هم به حراج بگذارید.

 امید کردستانی؛ عضو هیات مدیره توییتر

امید کردستانی نقش بسزایی در رشد و سود مالی بالای گوگل داشت. او در مجموع حدود ۱۲ سال برای گوگل کار کرد و پس از آن به توئیتر رفت و مدیرعامل شد. از سال ۲۰۱۵ به دعوت جک دورسی، موسس توئیتر، ریاست هیات مدیره این شرکت را بر عهده گرفت و در رشد توییتر هم نقش عمده‌ای داشت. او با ۲ میلیارد دلار سرمایه از ایرانیان ثروتمند جهان محسوب می‌شود.

آرش فردوسی؛ هم‌بنیانگذار دراپ‌باکس

آرش فردوسی سال ۲۰۰۸ در MIT در حال تحصیل در رشته مهندسی برق بود که با اندریو هوستون آشنا شد. این دوستی منجر به شکل گرفتن یک ایده درخشان شد و موجب شد او دانشگاه را رها کند و در راه خلاقیت و نواوری گام بردارد و راهی سیلیکون ولی شود. آرش فردوسی به همراه اندریو هوستون با هم دراپ‌باکس را به عنوان بزرگ‌ترین استارتاپ ذخیره اطلاعات در فضای ابری راه‌اندازی کردند. جالا حدود ۱۳ سال از جرقه زدن ان ایده هوشمندانه در ذهن این دو جوان می‌گذرد و ارزش کل سهام دراپ‌باکس در بورس آمریکا به حدود ۱۰ میلیارد دلار تخمین زده می‌شود. 

نیما قمصری؛ مدیرعامل Blend

نیما قمصری سال ۱۳۶۶ در ایران به دنیا آمد و در کودکی همراه خانواده به آمریکا مهاجرت کرد. فارغ‌التحصیل استنفورد است و سال ۲۰۱۲ اولین فعالیت‌هایش را در حوزه استارتاپی در دانشگاه شروع کرد.

بلنذ برند استارتاپی است که او راه اندازی کرده و مدیرعامل آن است. آنها نوعی اعتبارسنجی برای پرداخت وام انجام می‌دهند. به گونه‌ای که با بانک‌های بزرگ آمریکایی همکاری می‌کند و با سرعت و دقت بالایش زمان اعتبار سنجی پرداخت وام را به شدت کوتاه کرده است. بلند روزانه حدود 2 میلیارد دلار وام را برای بانک‌های آمریکا پردازش می‌کند.